DUURZAME HERSENSPINSELS OP DE BOERENCAMPING.

-


Het is weer gelukt om een paar dagen op vakantie te gaan. Dit jaar stonden we 6 nachten op een camping in Gelderland. Niet te ver, maar ver genoeg en 24/7 telefonisch bereikbaar dus mocht het echt nodig zijn kunnen we even op en neer. Zodra we zijn ingecheckt en de caravan op de plek staat begint de vakantie. Ons doel is rust, zoveel mogelijk buiten zijn, boeken lezen, iedere dag een uitstapje en af en toe een praatje met campinggasten.

 

Vroeger genoot ik onvoorwaardelijk van alle mooie natuur en de prachtige steden met de gezellige terrassen maar sinds de “stikstofcrisis” zit er constant een duurzaam stemmetje in mijn hoofd.

 

 De bramenstruiken vol prachtige vruchten, onkruid volgens de natuurbeheerders én veroorzaakt door de landbouw. Enorme koppels ganzen en eenden, ieder jaar meer, die toch ook een flinke stikstof uitstoot hebben. De terrassen voorzien van de meest luxe verwarming,  hoelang zou het duren voordat deze in de zomer worden vervangen door airco’s? Op de camping spreken we met gasten die 3 weken vakantie vieren in eigen land. De voorjaarsvakantie moesten ze verzetten naar het najaar. Vliegen naar Turkije,  All Inclusive, dat is zelfs voordeliger dan een week naar Zandvoort met de trein.

Prachtige motoren en oude auto’s die over de bosweggetjes pleziertochtjes maken en hierbij flink wat stikstofoxides produceren.

Een gesprek tussen studenten op het terras: Ze vragen om “havermelk” in hun cappuccino, en zijn blij met de airco op hun studentenkamer.  Binnenkort maken ze een stedentrip naar Hamburg met het vliegtuig vooral om te shoppen.

Een campinggast vertelde over de hitte op Kreta vorig jaar:  “we hadden de hele dag buiten de ventilator aan, en deze vakantie staat deze ‘s nachts in de caravan te blazen. Heerlijk!”

 

Mooi deze luxe, Nederlanders zijn welvarend, geld en vrije tijd genoeg. Geen zorgen om gezond voedsel dat in Nederland zo duurzaam mogelijk wordt geproduceerd en wat voor iedereen betaalbaar is. Wat ik echter ook zou willen is een beetje begrip voor onze voedsel makers. Boeren die genoegen nemen met een laag uurloon en met weinig vakantiedagen. Ze zijn tevreden omdat ze het allermooiste beroep mogen uitoefenen in één van de prachtigste landen van de wereld. Dat heb ik natuurlijk verteld aan iedereen op de camping die het maar horen wilde en dat werden hele mooie gesprekken.

 

Ellen

Melkveebedrijf Gast-Geerdink,

Sibculo

 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Stil leed onder agrariërs, ook in het Vechtdal!

-
8-2019 U kent ongetwijfeld die boerenromans wel, dat boek dat lekker makkelijk leest. Meestal staan een boer en boerin centraal, aangevuld met zoon/dochter, schoondochter/schoonzoon en soms opa en oma. Het wel en wee van de boerderij en de familieproblemen worden in geuren en kleuren uit de doeken gedaan. Als u het boek uit hebt is er voldoening, een goede afloop, een prima schrijver van een mooi verzonnen verhaal. De in het boek beschreven problemen, soms drama’s komen nog steeds voor en vaker dan u denkt. Ik ben Bert Ruitenberg, voorzitter van Boer&Toekomst Vechtdal, platform voor agrarisch stil leed. Samen met vijf medebestuursleden hebben wij in 2017 dit platform opgericht, uit nood geboren. De agrarische samenleving heeft het de laatste jaren enorm voor de kiezen gekregen. Belangrijke oorzaken zijn de sterk schommelende en te lage opbrengstprijzen, een uitermate kritische consument/medeburger en een overheidsbeleid dat niet stuurt, maar volgt. Het vraagt (te)
Meer lezen

Voerperikelen

-
week 33 2018 Elke zomer zijn er wel dagen dat ik mijn koeien binnenhoud omdat ze anders de wei vertrappen door de nattigheid. Deze zomer dus niet. Overdag binnen wegens de warmte en omdat er ook geen vers gras is gegroeid de laatste weken. ‘s Nachts mogen of moeten ze dan wel naar buiten. Mogen omdat ik de staldeur openzet en ze zelf mogen kiezen of ze naar buiten gaan. Moeten omdat ik weidemelk produceer en de koeien dan verplicht 120 dagen minimaal zes uur per dag weiden.   Ondanks het gebrek aan lekker weidegras lopen de koeien na het openen van de staldeuren toch snel buiten. Uit rekken, een stukje lopen, dan weer even binnen wat vreten, vervolgens weer buiten uitbuiken en rusten en na een aantal van deze bewegingen moet ik ze de volgende morgen weer uit de wei halen om te melken. Omdat de grasgroei stilstaat, vreten de koeien al van de wintervoorraad. Door een paar zeer groeizame jaren was deze zo groot dat ik geen extra voer hoef aan te kopen. Ik had begin dit jaar een
Meer lezen

Afrikaanse varkenspest (AVP)

-
Afbeelding
week 46 -2018 Afrikaanse varkenspest onder wilde zwijnen rukt op vanaf Oost-Europa. Groot is dan ook de schrik dat het virus is opgedoken onder wilde zwijnen in de Belgische provincie Luxemburg. Waarschijnlijk is het virus meegekomen met etensresten uit Oost-Europa. Als de varkenspest overslaat naar de boerderijvarkens is de ramp niet te overzien. We krijgen dan te maken met vervoersverboden en daardoor overvolle stallen, net als in 1997 toen er voor de laatste keer klassieke varkenspest in Nederland was. Ook financieel is het een ramp omdat er dan exportverboden van varkens en varkensvlees zullen komen. De toch al matige varkensprijs zal daardoor nog verder dalen. Neem dan ook vooral geen etensresten mee vanuit het buitenland. Dit vormt voor de varkenshouderij in Nederland een groot gevaar. Spannende tijden voor de varkensboer. Jan Schuttert
Meer lezen