Posts

Vorstperiode

Afbeelding
Na 2 winters met amper temperaturen onder nul was het vorige maand toch weer even raak. Altijd lastig op ons melkveebedrijf. Echter in vergelijking met hoe ik een halve eeuw geleden opgroeide op een andere boerderij, stelt het nu niet meer zoveel voor. Dit jaar was het volgens de weersvoorspelling geen verassing bij de start van de winterse periode. De harde Oostenwind in combinatie met hevige sneeuwval en lage temperatuur was al dagen vooraf voorspeld. In vergelijking met een halve eeuw terug kunnen we nu meer op de weersvoorspelling vertrouwen. Koude wind vanuit het Oosten betekent dat de Oostkant van de stallen zo goed mogelijk moet worden afgesloten. Door de gewenste natuurlijke ventilatie en lichtinval zijn de stallen tegenwoordig erg open. Bij onze oudste stal kan er simpelweg een gemonteerd beschermzeil worden uitgedraaid, waardoor de wind de stal niet inkomt. De nieuwste stal is echter een open-frontstal en is juist aan de Oostkant volledig open. Deze hadden we zelf met bouwzei

Sneeuwvrij

Afbeelding
Terwijl alles buiten deed alsof het al lente was, waarschuwden de weermannen en vrouwen ons voor ijzige koude en sneeuwjachten. Echte winter is hier op het erf een hele klus erbij. In lenteachtige taferelen gingen we hier daarom direct met man en macht aan de slag. Goede zorg voor het vee is altijd aan de orde van de dag, maar nu vroeg het veel extra’s: drinkwaterverwarming checken, provisorisch extra isolatie aanbrengen, kieren en spleten dichtstoppen, extra stro in de hokken, voer alvast klaar zetten voor twee weken en waar ligt ook alweer de warmtelamp? De sneeuwjacht kwam en leverde een erf bezaaid met sneeuwduinen en stallen vol met sneeuw. Met de trekker maakten we het erf en pad naar de weg weer begaanbaar en met de bladblazer werkten we de sneeuw de stal uit. De strenge vorst kwam. Het harde werken had z’n resultaat. Het vee stond er goed verzorgd bij. De dieren hadden voldoende drinkwater, voer en warmte. Ondanks de barre omstandigheden. Vanuit de oude boerderij geno

Roddelen mag

Afbeelding
Roddelen mag Er zijn veel zorgen om boeren en tuinders, maar ook bij boeren en tuinders. Heb je zorgen dan loop je er mee rond en wil je er graag over praten, want praten helpt! Op een goede manier praten levert dus meer rust, meer plezier en minder ruzie op.   U kent ze wel, de mensen waarbij je de woorden uit de mond moet trekken. Daarentegen zijn er, de personen die, tegen wie dan ook, alle sores direct op tafel leggen. Maar moeilijker wordt het als opmerkingen een dubbele bodem hebben; de zender van de boodschap wat anders bedoelt dan wat hij of zij zegt. Nog lastiger wordt het als de zender en de ontvanger in een gesprek op een ander niveau praten. Bij deze ‘ontsporingen in een gesprek’ kunnen ook emoties een rol gaan spelen, denk aan harder praten, schreeuwen, weglopen enz. De poging om dan contact te maken en daarna de zorg of het probleem te bespreken is (weer) mislukt. Is daar nu niets aan te doen?   Rust, respect en roddelen Deze drie elementen in een proces van

De honderdduizend koe.

Afbeelding
  Op ons melkveebedrijf heeft Nora 1, een koe van 12 jaar oud, meer dan 100.000 kg melk geproduceerd. Vroeger was dit heel bijzonder. Ik was, als meisje uit de stad, erg verbaasd over de feestelijkheden toen op ons oude bedrijf in Aadorp Aagje 5 deze mijlpaal in 1988   bereikte. Het werd groots gevierd, de noabers maakten een prachtige boog en de burgemeester huldigde haar met een mooie lauwerkrans en het O.R.S. ( Overijssels Rundveesyndicaat) bood een receptie aan. Nora werd ook gehuldigd, maar wel een stuk soberder, ze krijgt een certificaat en een vermelding op de website van de CRV(coöperatieve rundveeverbetering). Hierop staat ze samen met de, dit jaar al meer dan 2500, dames die ook deze grens zijn overgegaan. Toch krijgt ze iets extra’s, ze is namelijk de 1 e koe die deze mijlpaal bereikt op ons huidige bedrijf. De CRV komt ons persoonlijk feliciteren en we krijgen een mooie plaquette. Ik heb de koekaart, een A4-tje met alle productiegegevens, er bij gepakt om wat m

Zijn jouw zeugen ook altijd zwanger?

Afbeelding
    Er wordt wel eens beweerd dat zeugen altijd zwanger zijn of biggen krijgen, omdat ze na het biggen krijgen weer gelijk zwanger moeten worden en dit als maar door. Dit klinkt heel heftig. Ik moet er niet aan denken. Maar laat ik beginnen dat we zeugen (moedervarkens) in dit geval niet met mensen moeten willen vergelijken. Hoe zit het dan wel, zal u zich afvragen. Dat zal ik uitleggen. Een zeug is 3 maanden, 3 weken en 3 dagen drachtig (115 dagen) en krijgt dan haar biggen. De biggen drinken biest en kunnen hier absoluut niet zonder. Na 24 uur kun je ze wel overleggen naar een andere zeug. Hierdoor kun je biggen van een grote koppel plaatsen bij een zeug met een kleine koppel en heeft elk biggetje evenveel overlevingskans. De biggen blijven nog steeds bij een zeug. Dit moet wettelijk zelfs 21 dagen. Ze hebben melk nodig en moeten leren brokjes te eten. Water drinken doen ze al als ze 5 dagen oud zijn. Maar brok leren eten is voor sommige biggen best moeilijk. Je kunt je voorste

BOERENPROTEST

Afbeelding
                                                                                                      1 oktober was het een jaar geleden dat boeren massaal naar het Malieveld trokken om hun onvrede over de huidige gang van zaken te tonen.   Een actie die veel draagvlak onder de bevolking genoot. Daarna volgden meer acties op wat kleinere schaal waarbij ook vaak andere sectoren zich aansloten.   De bouw zat ook met een stikstofprobleem en de aanverwante   en toeleverende bedrijven aan de landbouw en vele studenten deden mee. Kennelijk heerste   er niet alleen hopeloosheid en irritatie in de landbouw. De aandacht voor de boer is door blijven gaan zowel landelijk als provinciaal. De boeren hebben het afgelopen jaar na de corona het nieuws gedomineerd. Zowel positief als negatief.   Onderwerpen die anders niet aan bod kwamen worden nu behandeld in de media. Er is wat meer weerwoord gekomen en mensen denken beter na over de waarheid en waarde van onze voedselproductie. Een stukje realit

Oogstid of geen

Afbeelding
Bij ons op de boerderij aan de Overijsselse, tussen Dalfsen en Zwolle, boeren we met een kudde zoogkoeien, natuur en gasten op het erf. Onze campinggasten hebben de beschikking over een eigen moestuin. Ze werken er wat in, ze eten er uit, ze doen allebei of genieten alleen van de aanblik. Maar hoe dan ook: de tuin geeft iedereen veel voldoening. Na de aardbeien en de asperges in het voorjaar, de boontjes in de zomer en de sla van alle dag is het nu bijna einde seizoen. De boerenkool gaan ze missen, maar daar zorgen wij dan wel voor. Zo’n tuin doet je beseffen wat je eet. Maar meer nog: het doet je beseffen wat een werk het is om een lekkere groente mooi groot te laten worden. De zorg ervoor met zaaien, schoffelen, harken en water geven…er lijkt wel geen einde aan te komen. “Onkruid groeit altijd” is de meest gehoorde opmerking in de tuin. Buiten ons erf groeit heel veel lekkers op de volle grond en in de kassen. Met veel zorg , werk en liefde van de boeren liggen er uiteindelijk de pra