Voerperikelen

week 33 2018

Elke zomer zijn er wel dagen dat ik mijn koeien binnenhoud omdat ze anders de wei vertrappen door de nattigheid. Deze zomer dus niet. Overdag binnen wegens de warmte en omdat er ook geen vers gras is gegroeid de laatste weken. ‘s Nachts mogen of moeten ze dan wel naar buiten. Mogen omdat ik de staldeur openzet en ze zelf mogen kiezen of ze naar buiten gaan. Moeten omdat ik weidemelk produceer en de koeien dan verplicht 120 dagen minimaal zes uur per dag weiden.

 Ondanks het gebrek aan lekker weidegras lopen de koeien na het openen van de staldeuren toch snel buiten. Uit rekken, een stukje lopen, dan weer even binnen wat vreten, vervolgens weer buiten uitbuiken en rusten en na een aantal van deze bewegingen moet ik ze de volgende morgen weer uit de wei halen om te melken.

Omdat de grasgroei stilstaat, vreten de koeien al van de wintervoorraad. Door een paar zeer groeizame jaren was deze zo groot dat ik geen extra voer hoef aan te kopen. Ik had begin dit jaar een voorraad waar mijn veestapel ongeveer tien maanden van kon vreten en dat zal eind van het jaar wel wat maanden gezakt zijn. Hopelijk oogsten we dit jaar nog wat gras en valt de maisopbrengst mee. Ik schat in dat deze dit jaar op 65% uitkomt ten opzichte van voorgaande jaren. Een boekhoudkundige kostenpost maar gezien de goede melkprijs belastingtechnisch een manier om minder winst dus inkomstenbelasting te scoren.

In een normaal jaar is de bederfelijkheid van het voer nu groot. We noemen de periode juli-augustus wel de hondsdagen. Warm, vochtig weer met af en toe een fikse onweersbui. Ideaal voor de organismen die het voer bederven. Daar heb ik deze zomer minder last van. Misschien door een aangebrachte coating op de voerplek maar ook omdat het geen vochtig weer was.

 Wim Scholman, melkveehouder te Balkbrug