We zijn rond

week 51 2018

Alle columnisten zijn inmiddels aan het woord geweest en we beginnen weer bij het begin.In mijn vorige colum schreef ik over de aanhoudende droogte en het beregenen.

Het was een lange en warme zomer en wat hebben wij allen het getroffen met het najaar.

Prachtige kleuren in de bossen, in oktober nog buiten kunnen zitten en wat ons betrof: perfect weer om de gladiolen te oogsten. Waar wij in de zomer smachten naar hemelwater, zaten wij er dit najaar niet meer op te wachten. 

Het rooien verliep hierdoor voorspoedig, evenals de verwerking en export hiervan.
Ruim 70% van de miljoenen gladiolenbollen gaat naar Amerika, Japan, China etc.
De schuur staat overvol met bollen, vrachtwagens lossen en laden dagelijks en de vrachtbrieven vliegen bijna lettelijk de printer uit.
De andere 30%.. elders... en opgeslagen in onze eigen bewaarcellen als een porseleinen beeldje.
Droog, donker, op naam en grootte geselecteerd; het mag niet stuk gaan.. of nog erger; in de war raken.. De ene bol is de andere niet, al lijken ze heel veel op elkaar.
We zijn ze nodig, want deze gaan in het voorjaar weer de grond in en dan is de cirkel weer rond. Dan start de gewasbescherming, selectie-werk en met wat pech ook de beregening..

We hebben elkaar ook nodig, dat heeft u kunnen lezen in de vorige columns. Wij geven u een kijkje in onze ‘keukens’ en ook een stukje bewustwording te creëren.
’No farmers, no food’ luidt één van de vele slogans uit de agrarische wereld. Ik zal eraan denken tijdens het kerstdiner.
Namens de LTO en namens ons bedrijf wens ik u fijne kerstdagen en een goede start van 2019.

Irma Snoek-Batterink, namens Snoek Bloembollen Balkbrug