Weidegang


                                                                                                                                       


Sinds een paar weken krijgen mijn melkkoeien weer vers gras om te vreten oftewel ik pas weer weidegang toe. Net als voorgaande jaren weer een honderdtal enthousiaste koeien als de staldeur voor het eerst open gaat. Bij ons geen publieke belangstelling want wij gunnen dat aan wat melkveebedrijven die hun promotietak beter voor elkaar hebben dan wij en het openen van hun staldeuren combineren met het proeven van eigen kaas of yoghurt. Ook moet je dan ruim van tevoren plannen wanneer het gebeurt. Zelf bepaal ik liever het moment aan de hand van de juiste graslengte en de weersomstandigheden.

Het weiden is een onderdeel van het runnen van ons melkveebedrijf. Het heeft voor- en nadelen ten opzichte van het jaarrond opstallen van het vee. Mijn grootste voordeel is de gezondheid van de koeien. Het vrije lopen op de zandgrond en het comfortabele liggen en opstaan, verlengt de levensduur van de koeien. Als tweede voordeel noem ik dan ons gezin zelf. Wij zijn ook blij met het gevoel dat we met de seizoenen mee bewegen. In de winter alles binnen, in het voorjaar beginnen met vee naar buiten, in de zomer volop weiden en in de herfst weer afbouwen naar uiteindelijk het moment dat de draagkracht van de grasmat onvoldoende is voor de koeienpoten. Ook economie speelt positief mee. Al het gras wat de dieren zelf opvreten, hoeven wij niet te winnen.  Bij ons weiden vreten de koeien ook binnen nog de nodige kilo’s aan het voerhek. Dit voor een wat minder eenzijdig rantsoen. Het grootste financiële voordeel is de laatste jaren de weidepremie die zowat iedere melkfabriek betaalt.  Bij mijn fabriek is dat 2 eurocent per liter. Zelf zie ik het niet meer als premie maar meer als boete als je niet weidt.  Omdat in Nederland  meer dan  80% van het melkvee geweid wordt, ben je niet meer die ene gelukkige die de premie beurt.

Toch begrijp ik ook de veehouders die niet weiden. Vaak zijn de dieren binnen beter af dan buiten. Luxe ligbedden en goede klauwverzorging zijn dan noodzakelijk om te profiteren van de regelmaat en het minder afhankelijk zijn van de weersomstandigheden en de vastigheid van het constante voer. De grassamenstelling kan namelijk iedere dag verschillen en de kunst is om dat aan het voerhek  bij te sturen zodat de koeien toch alle benodigdheden binnen krijgen.

Wim Scholman, melkveehouder in Balkbrug

Reacties

Populaire posts van deze blog

Stil leed onder agrariërs, ook in het Vechtdal!

Afrikaanse varkenspest (AVP)

Voerperikelen