Handel

Week 38 2019

Ruilhandel is handel tussen goederen of diensten zonder tussenkomst van geld.
De partijen spreken handel af met wederzijdse goedkeuring.

Afgelopen tijd met het beregenen van onze gewassen, kregen wij op de meest onhandige tijdstippen hulp van boer A.
In ruil daarvoor leent A een machine van ons om zijn land te bewerken.
Een stapeltje kleren gekregen voor de kinderen van vriendin B, deze neemt uit onze moestuin heerlijke groente mee naar huis.
Vriend C gebruikt al jaren onze oldtimertrekker voor deelname aan trekkertourtochten, in ruil daarvoor knutselt hij radio’s in trekkers en heftrucks.

In de handel waar het om geld draait, zijn er meer partijen.
Dat noemt men kopen: iets krijgen in ruil voor geld.
Iedere tussenpersoon wil er, logisch, iets aan verdienen.
Het meest voor de hand liggend zou zijn, dat diegene die het product aflevert, het meeste geld ervoor zou krijgen. Immers, het product zelf is toch het belangrijkste en niet de verpakking?

Helaas is dit o.a. in de agrarische wereld niet het geval. Denk aan de melkprijs (wat kost een literpak melk en wat krijgt de boer?), vleesvee, eieren en groente. Dat laatste gaat ons aan. Product D wordt aangeboden in de supermarkt, per stuk te koop en per kilo 29x duurder dan dat wij ervoor beuren. Niet plastic verpakt, géén geur-kleur-smaakstoffen, niet voorgekookt: puur alleen het product, los liggend in een kratje.

Product D is door ons wekelijks gecontroleerd op het land, bemest, ziektes bestreden, 6 maal beregend en (handmatig) onkruid gewied. Uiteindelijk gerooid en met vrachtwagens naar de koper gegaan. Klaar voor de verkoop. Het kan, bij wijze van, zo de supermarkt in.

Maar zo werkt het niet, want er zijn tussenpartijen. Géén handel tussen teler en consument, maar een koop tussen tussenpartijen en consument. Wij, als teler aan de basis van product D, voelen ons dan 29x zo klein.

Irma Snoek-Batterink, namens Snoek Bloembollen Balkbrug